- қақпақыл
- Қақпа шекпен. Өрмек құрып, адарғымен қағып тоқылған материалдан тігілген шекпен. Үстінде баяғы енем тоқып берген қ а қ п а ш е к п е н бар екен деймін (Ә.Кекілбаев, Бір шөкім., 17). Үстерінде қ а қ п а ш е к п е н, кейбіреулері қап шекпен киіпті, бастарында елтірі бөрік (Жұлдыз, 1972, №12, 123).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.